Post by twins on Feb 24, 2019 22:04:41 GMT 2
Voor deze belangrijke wedstrijd moesten, na de gekwetsten Kazi, Cordier en De Kegel ook in extremis Vermeersch en Smismans afhaken. Gelukkig had VKL toch de nodige lessen getrokken uit de smadelijke nederlaag van vorige week: tegen staartploegen moest er met (veel) meer inzet gespeeld worden. Ook al moest dit gebeuren op het archislechte speelveld van Borght (inderdaad nog slechter dan dat van ons!).
En VKL deed wat moest. Beide ploegen speelden de volle 100 (!) minuten met ongeziene inzet. En zo hoort het!
Al na amper 1 minuut had VKL succes toen Kundi vrij mocht aanleggen en mooi de 0-1 op het bord schoot.
De thuisploeg was amper gevaarlijk. Dat het toch kon tegenscoren, dan was dat wel na flagrant buitenspel. Nee de thuisploeg mocht echt niet klagen van de leiding.
Elke keer dat Kundi aan de bal kwam schreeuwde trainer Wouters zijn keel schor 'Pas op! Linkervoet! Pied gauche!' (Men zou denken dat na 20 keer de spelers dat toch moeten geweten hebben, toch?). Allemaal tevergeefs: bij een algemene aanval scoorde Djanny met een retro een schitterende 2de doelpunt. Prachtdoelpunt!
Bij de rust moest de gekwetste Van Rossem gekwetst vervangen worden door aanvaller Mumba. Dat waren dan wel veel aanvallend ingestelde spelers. Maar het moet gezegd : élke Liedekerkenaar speelde zich (deze keer) de ziel uit het lijf.
Kundi speelde op een wolk en kon net na rust zowaar zijn 3de doelpunt van de namiddag scoren.
De thuisploeg was nu volledig van slag, Kundi en Bronselaer troffen de paal (een 1-5-tussenstand kon dus zomaar gekund hebben) en een vrijschop van Menebhi werd door de doelman schitterend uit de winkelhaak gehaald.
De thuisploeg bleef echter niet bij de pakken zitten en bleef knokken en slaagde er tenslotte bij een enige kans de aansluitingstreffer te netten.
Al liet scheidsrechter Carrein om onduidelijke redenen bijna 10 minuten overspelen, de oververdiende overwinning kwam miet meer in gedrang.
Na een 2de winterstop (of is het een zomerstop?) zouden alle gekwetsten weer paraat zijn en kunnen we met vertrouwen de eindsprint inzetten.
En VKL deed wat moest. Beide ploegen speelden de volle 100 (!) minuten met ongeziene inzet. En zo hoort het!
Al na amper 1 minuut had VKL succes toen Kundi vrij mocht aanleggen en mooi de 0-1 op het bord schoot.
De thuisploeg was amper gevaarlijk. Dat het toch kon tegenscoren, dan was dat wel na flagrant buitenspel. Nee de thuisploeg mocht echt niet klagen van de leiding.
Elke keer dat Kundi aan de bal kwam schreeuwde trainer Wouters zijn keel schor 'Pas op! Linkervoet! Pied gauche!' (Men zou denken dat na 20 keer de spelers dat toch moeten geweten hebben, toch?). Allemaal tevergeefs: bij een algemene aanval scoorde Djanny met een retro een schitterende 2de doelpunt. Prachtdoelpunt!
Bij de rust moest de gekwetste Van Rossem gekwetst vervangen worden door aanvaller Mumba. Dat waren dan wel veel aanvallend ingestelde spelers. Maar het moet gezegd : élke Liedekerkenaar speelde zich (deze keer) de ziel uit het lijf.
Kundi speelde op een wolk en kon net na rust zowaar zijn 3de doelpunt van de namiddag scoren.
De thuisploeg was nu volledig van slag, Kundi en Bronselaer troffen de paal (een 1-5-tussenstand kon dus zomaar gekund hebben) en een vrijschop van Menebhi werd door de doelman schitterend uit de winkelhaak gehaald.
De thuisploeg bleef echter niet bij de pakken zitten en bleef knokken en slaagde er tenslotte bij een enige kans de aansluitingstreffer te netten.
Al liet scheidsrechter Carrein om onduidelijke redenen bijna 10 minuten overspelen, de oververdiende overwinning kwam miet meer in gedrang.
Na een 2de winterstop (of is het een zomerstop?) zouden alle gekwetsten weer paraat zijn en kunnen we met vertrouwen de eindsprint inzetten.